Son kez
Kimi gecelere tek başına yetemiyor insan. Yükünden değil; korkusuna yenik düşüyor.
Etim yetmezmiş gibi; içimi de kurcalıyorlar. Söz söyleyecek gibi olsam yaparım.Elimi kaldırıp itiraz edecek gibi oluyorum; omuzlarım düşüyor,etrafın kalabalıklığına aldanıp güç buluyorum. Heyecanım iki dakikamı alıyor sonra başlıyor yağmurlar. Neyin içindeyim ben. bir gürültüdür gidiyor ömrüm. Sakinlik aramak gafletinden de kendimi uzaklaştırdım.Söz söyleyecek gibi değilim. Diliyorum ki, söz söyletmeyin bana. Bana bir pencere verin diyorum.,dinlemiyorlar. Hâl bu ya, ağaçta bırakmadılar; gidip gövdesinden soluklanalım.
Comments
Post a Comment