Remembrance
Her iki elinden de saten geceliğin omuzlarından ayak parmaklarına bir çırpıda kayışı gibi kayıp gidecek her şey.
Adın gibi biliyorsun, durup düşünmeye zamanın var sanıyorsun ama iş işten geçmeyi sürdürüyor. Saate bakıyor, yürüyor, hangi sokak senin şehrine çıkmayacaksa bile bile o yola giriyorsun. Bir dört yol ağzında öylece duruyorsun, ne yaman bir çelişki: evine en yakın yolun tam ortada duran kanalizasyon kapağından geçtiğine inanıyorsun.
Comments
Post a Comment