Sen tam on gün sonra öleceksin.

sen tam 10 gün sonra öleceksin
sıcak bir Muğla akşamı
çok sevdiğin portakal rengi kaskının camına
son kez buhar yapacak soluğun
Alçak bir kavşakta azrailin tırpanı kesecek nefesini
Seninleyken senin ölümünü en çok sen uyurken düşünürdüm,
Ya uyanmazsa bir daha
N'aparım, nasıl yaşarım diye cehennem azabı yaşatırdım kendime

sen tam 10 gün sonra öleceksin
ve benim bundan haberim bile olmayacak
sebebini biliyorsun
aynı şarkıdaki gibi hiç ayrılmayız sanırken görüşmez olmuştuk
İyide neden içim eziliyordu bu kadar
Senden uzakta olmama rağmen neden siluetin Muallim Naci caddesinde beliriyor

Sen tam 10 gün sonra öleceksin
elinde geçmişin sırtıma sapladığı hançer
dudağımda tadın
eksik bırakacaksın beni

Sen tam 10 gün sonra öleceksin
Düşündükçe çıldırıyorum
Canımın acısından çığlıklar atıyorum zihnimde
Bastıramıyorum ekmeği katıp edip içimdeki bu açlığı

sen tam 10 gün sonra öleceksin
ve bundan sonra sonsuza dek sadece benim içimde yaşayacaksın
seni cam bir fanus gibi içime hapsedeceğim.

Sen tam 10 gün sonra öleceksin
Öldüğün gün temmuzun biri olsa dahi yağmur yağacak her sene
tabiatın sana gözyaşlarımı
ekolojiyi kendimize yontmamızdan mı
yoksa rastlantı mı
fark etmez o yağmur o gün yağacak

Sen tam 10 gün sonra öleceksin
yer ayağımın altında kayacak
çok sevdiğin şarkılar hiç susmayacak
çok sevdiğin yazarlar seni yazacak
şarkıda dediği gibi bir yaz günü hiç bu kadar üşümemiş olacağım.