25.09.2016

Ömrümün yarısında kayboldum karanlık ormanlarda
Senin bütününe kavuşan benliğime çizdiğin sınırların yok artık.
Sınırlarım olmadan kendimi dahada kör zindanlarda kalmış hissediyorum.
Senin sınırların beni sınırlamaz,beni tam tersine açar,ferahlatırdı.
Fildişi bir sunakta açan beyaz manolyalar gibi.
Huzurum akşam alacakaranlığına yayılırdı.

Şimdi yokluğunda Dante'nin cehenneminde en altta gibi hissediyorum kendimi.
Duyguların merhametine sığınıyorum,çünkü başka bir yer kalmadı yeryüzünde.
Doğa artık avutmayı beceremiyor beni.

Dudakların kiraz kırmızısı,gözlerinde masumiyet çiçekleri açmıştı,bahçede yürüyorduk incir ağacının gölgesinde. Sana bakardım incirlerin balı akardı dudaklarında.
Ruhlarımız bedenlerimiz dörtnala koşardı doruklara ulaşabilmek için geceleri sabahları karşılayana dek.
Başım göğe ererdi sana bakarken.

Şimdi bir zamanlar ellerinle çevirdiğin sayfaların arasında kokunu duymaya çalışıyorum
Sevdalılar gözleriyle tadar ıstırabı derler
Bende gözlerimle kavradım acını,acımı
Gözlerimle satır satır acına bakıyorum,acıma
Satır satır ıstırabımı yazıyorum.
Istırabını.